Yollarda ya da sokak aralarında yapılan uzun yürüyüşlerde yorgunluk ya da kendini kaybetme deneyimi bildik bir şeydi benim için. Dünyanın acımasızlığını ya da hoşluğunu öğrenme yolunda ilk adımlar... Kendini doğurmak için gecenin içinden fiziksel olarak geçmek gerekiyordu. Yürüyüş dünyanın gerçekliğine yeniden kavuşmayı sağlayan anlamı yavaş yavaş üretir. İnsan çoğu zaman kendi dışına atıldıktan sonra yeni bir çekim merkezi bulabilmek için yürür. Kat edilen yol cesaretsizlik ve bıkkınlık doğuran bir labirenttir, ama bu labirentin tamamıyla içsel bir çıkışı vardır ki orada insan bu sınavı başarmanın anlam ve mutluluklarını bulur. Dünyayla uzlaşmayı yavaş yavaş sağlayan, acının içinden geçiş olarak nitelenebilecek sayısız yürüyüş vardır.
Sayfa 133Kitabı okudu
·
8 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.