·
38 görüntüleme
Bu hafta yeterince içimi karartmamışım gibi
Dazai'nin kalbi bir labirent gibi. İnsanlığımı Yitirirken sadece bir anahtar. Bu anahtarla korkunç bir boşluğa giriyorsunuz. Ama yazdığı her kitapla bu labirent aydınlanıyor. Ve sona; yani merkeze ulaştığınızda, sadece bir yabancının portresine ulaşıyorsunuz. Dünyaya, yaşadığı çağa, ülkesine ve elbette kendisine bile yabancı bir insan. İnceleme yazmayı düşünüyorum, ne kadar başarılı olurum bilemiyorum.
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.