Muhteşem bir Yaratıcı'nın; aciz bir canlı olan insana, kendisinin mükemmelliğini hissedebileceği bir duygu vermesidir. Ama insan bu duyguyu kendi gibi aciz ölümlülerde arayarak ya da buldu sanarak bir nevi güneşi göğsüne sığdırmaya çalışır. Ve zamanla göğsü de yanar, ruhu da. Oysa aşkın tek karşılığı vardır: Rab. Gerisi geçici duygu hezeyanıdır.