Yahudi soykırımını bizzat toplama kamplarında yaşayarak deneyimlemiş olan ve sağ kalan az sayıdaki Yahudiden biri olan yazarın, öznellikten uzak bir şekilde, adeta bir tanıtım yazısı, bir belgesel metni yazar gibi hazırladığı bir roman var elimizde. Duygularını metnin dışında tutan yazar bizi o kamplarda bir gezintiye çıkarmayı ve oradaki yaşama dair deneyimlerini nesnel bir bakış açısıyla aktarmayı amaçlamış. Bununla birlikte sonlara doğru bu bakışını kaybetmeye başladığını ve duygularından, içindeki o yıkımdan kaçamadığını da görüyoruz. Açıkçası yaşadıkları da düşünülürse ben bunu duygulardan arınmış bir şekilde anlattığı kısımları okurken metin diline dair belli bir tatminsizlik yaşadım, bir türlü metne giremedim. Bunda yaşananların sarsıcılığıyla ters orantılı sakin dilin ve nesnelliğin etkisi büyük. Son birkaç bölüm ise artık yazarın o kopuşu, duygulara teslimiyeti yaşadığını çok net anladığımız kısımlardı ve o kısımları okumak kesinlikle etkileyiciydi. Kitap ölmeden önce okunması gereken 1001 kitap listesindeki kitaplardan biri ve eleştirilerime rağmen bence de ölmeden önce okunması gereken metinlerden.

Bunlar da mı İnsan?Primo Levi · Can Yayınları · 2022668 okunma

·

67 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Merve