Peygamber İlyas insanlardan kaçarken bir mağaraya sığındı, ona açınlandığına göre Tanrı mağaranın girişinde kendisine görünecekti. Bir kasırga meydana geldi. fırtınadan ağaçlar devrildi. İlyas Tanrı'nın geldiğini sandı ve dışarıya çıktı; ama Tanrı kasırgada değildi. Sonra fırtına devam etti:
gök gürültüleri ve şimşekler korkunçtu. İlyas, Tanrı orada mı diye bakmak için yine dışarıya çıktı; ama Tanrı fırtınada da değildi. Sonra deprem oldu: Toprak ateş kusuyordu, kaya lar parçalanıyordu. dağ her yandan yarılıyordu. İlyas baktı;
ama Tanrı depremde de yoktu. En sonunda her şey sakinleşti, hafif ve serin bir yel peygambere tarlaların serinliğini getirdi. İlyas baktı. işte Tanrı oradaydı. Bu sözler "Kötüye karşı direnmeyin"i en iyi sembolize eden sözlerdir.