"Soğuk, garip yaradılışlı bir insanım ben; deliyim. Karşımdaki kişiye bir yere kadar yakınlık duyabiliyorum. Sonra her şey anlamını yitiriyor. Yakınlık duyduğum için utanıyorum kendimden, zaaflarıma yenilmek de değil bu, zaafsızlık belki. Keşke birbirimize bu kadar yakın olmasaydık. Daha sıradan, daha gelgeç bir arkadaşlık olurdu bu; ama bitmezdi. Yıllarca sürüklenirdi. Şimdi bunca yakınlaşmadan sonra seni her zamankinden uzak ve yabancı hissediyorum kendime. Senin arzu ettiğin sıradan hayata uyamam. Tahmin edebileceğin ya da sana anlattığım gibi senden önce de yakın arkadaşlarım oldu. Şimdi sen onlardan daha bağlı, daha sadıksın diye yolunu değiştiremem senin. Yoğun yaşadık biz, yoğunluk geçer geçmez de birbirimizin gerçek yüzlerini fark ettik. Kabahat bende, herkes gibi olmayı isterdim. Ama yaşadığımız hayatın her şeyine yabancıyım. Galiba artık acılarına bile.
Sayfa 523 - Everest Yayınları
·
77 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.