İnsan bazen vazgeçebiliyor, yoruluyor, kırılıyor. Yaşadıkları anlar, kayıpları geçmez sanıyor. Hayatta kendini çok küçük yok gibi görebiliyor. Ve hayal kuruyor bunu yapsaydım ne olurdu şu olsa nasıl olurdu gibi. Ama insan o an yaptığı şeyin kendi içinden gelerek yaptığını kabul edip hayatının kalanındaki seçimlerini de ona göre yapabilmeli. Tıpkı Noranın yaptığı gibi o da hayatından vazgeçti. Sonra diğer hayatlarına katılıp onlarda yaşamaya çalıştı ama o hayatların ona ait olmadığını gördü. Aslında istediği sevgi, gülmek birileriyle bir seyler paylaşmaktı. Bunu anladı ve kendi hayatını yaşamak istediğine karar verdi. Hayatımızdaki her şey muhteşem değil olamaz da zaten. Ama elimizdekinlerin kıymetini bilmeliyiz Nora gibi. “Sevgi ve gülmek, korku ve acı, bu hayattaki en geçer akçeler.” ve “Hayatı anlamak zorunda değilsin. Yaşaman yeterli.”
Muhteşem bir kitap her açıdan. Beni derinlere götürüp sonra aslında sahip olduğum istediklerimi verdi bana. Teşekkür ederim 
Gece Yarısı Kütüphanesi
·
54 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.