İnsanlar sonu yokmuş gibi görünen fırtınalardan örselendiklerinde ve hayatları tam bir felaket gibi göründüklerinde, niye bu denli imtihan edildiklerini ve Tanrı’nın niçin bu kadar acımasızmış gibi göründüğünü merak edebilirler. Sıkıntıları yaşamak parlatma makinesindeki bir taş olmaya benzer. Bir yandan diğer yana şiddetle sallanır ve zedelenirsiniz, ama dışarı hiç olmadığı kadar parlak ve değerli çıkarsınız. Artık daha büyük derslere, daha büyük zorluklara ve daha büyük bir hayata hazırsınızdır. Bütün kabuslar, hayatın parçası haline gelen kutsamalara dönüşür.
Sayfa 242Kitabı okudu
·
299 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.