Kalbim binlerce çekiç darbesine maruz kalmış bir maden
Ölüm ise çok hoş bazen
Bulamadık gülüşü güzel bir hatun
Bakışlarına yazıcağımız mısralarımız vardır
Zaman küçük bir çocuğu azarlar gibi azarladı bizi
Had bilmeyenlerin ülkesinde hatsiz biz olduk
Keşke bir savaştan galib çıksaydık oysa ki
Her yenilgide mezarların başında bekleyen biz olduk
Yemin etmiştim bir daha ona şiir yazmıcam diye
Fakat onla yapabiliceğim tek şey
Ona şiir yazmak Ne yazık!
Gerçekleşmeyen duygular insanın içini tek tek ezerken
Bir gün gözlerinin ona denk gelmesi
Ve mutluluğunun sebebinin sen olmaması ne yazık!
Unuturum sanmıştım unutulması gerekenleri
Bir daha beni bulamazlar sanmıştım, saklanmıştım
İçimde ki öfkenin hevesi yok artık içimi dövmeye
Gökyüzünde ki martıları duyamıyorum artık
Söylenecek söylerim inan ki bitti kulaklarımda
Keşke bir ihtimal daha olsa, hayat böyle olmasa
Yitip giden şiirlerime koca bir elveda
Boşa geçen yıllarımın yüzleri hala aklımda
Bize verilen hayatın hakkını veremedik galiba
Yazıcak bir şey de kalmıyor bir süreden sonra