Yaklaşık beş yıl önce bir meslektaşımın bana ödünç verdiği, okuyup geri veremediğim, kaybettiğimi sandığım, yıllar sonra okuduğum... Ona da selam olsun :) Öyle samimi ve akıcı bir dili var ki gerçek bir hayat hikayesi anlatılıyor gibi. Kıbrıs'ta geçen çocukluğu, amcasıyla kurduğu bağ gerçekçi, sımsıcak... İlk yüz sayfa akıp gitti. Nedense aşktan bahsetmeye başladıktan sonra klasik aşk romanlarının bir taklidi izlenimi bıraktı. Kitap aşk üzerine fakat benim en sıkıldığım ve uzaklaştığım kısımlar Emel'in anlatıldığı yerler oldu. Üslubu gayet hoş olmasına rağmen imla hataları korkunç! "Bir editör falan yok muydu yahu!" demekten kendimi alamadım.