Sokaklarda ve toplumun içinde neredeyse her daim değersiz ve dağıl- mış bir durumdayım, hayatım tarif edilemez şekilde anlamsız. Ne altın ne de saygınlık bunu telafi edebilir -Vali veya Kongre üyesiyle yenilen yemek bile! Yalnız uzak ormanlarda ya da kırlarda, kendi kendine fi- lizlenmiş topraklarda ya da tavşan izlerinin olduğu çayırlarda, hatta en kasvetli ve en neşesiz günde bile, bir köylünün hanını düşündüğü gibi ben de kendime geliyorum, bir kez daha kendimi görkemlice bağlı hissediyorum, işte bu soğuk, bu yalnızlık, benim dostlarım.
·
23 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.