Her şeyi düzeltmeye kalkışmanın var ettiği şeylerden biri, şayet peşine düşülür ve ciddiye alınırsa insanın kendinden başlayarak halka halka tüm kainata sirayet edici bir mevziye doğru taşınabileceğini, kendi benliğini bir "biz" içerisinde eritebileceği gerçeğini ve bu idealle nihai olarak kayıpsız bir hayata yelken açmanın mümküniyetini farketmesidir. Bu fark hangi değer kaynaklarına bağlı ise o nispette yükselmek mümkündür. Ferdi olarak yapılan yanlışlar bile yeri gelir seyyiatların hasenata tebdili kabilinden kişiye azık olur.
Zordur, hem de çok ağırdır her seferinde yüzüne çarpılan, hiçbir şeyin değişmeyeceği inancı. Zordur elbette defalarca kaybeden bir insanın, aynı yerinden kırılan, aynı yerinden yaralanan insanın ayağa kalkması. Başa döner, her şeyi iyi yaptığını, hesapladığını düşünür, yine düşer. Bu düşüşü kabullenenler kenara çekilirler, kabullenmeyenler, kendi tarihlerinin olduğu gibi cemiyetlerinin tarihlerini de değiştirmeye muktedir olabilirler.
Her şeyi düzeltmeye kalkışacağız, suratımıza çarpılan dünyanın gerçeklerinin hakikatle bağlarını sorgulayacağız. Kendi günahlarımızın, yanlışlarımızın ârızi (sonradan) olduğunu, ruhumuzun dipdiri, pir-ü pak olarak bizi beklediğini, ona uzandığımız takdirde uzanma kuvvetinin bize bahşedildiğini bileceğiz. Bu biliş bize bir yol bahşedecek. Umarım o yol sırat-ı müstakim olur. Belki bizi hiçbir şey kurtarmaz da, Allah'ın rahmetinden hem ferd hem de cemiyet çapında ümit kesmeyişimiz kurtarır. Kim bilir. O "ben kulumun zannı üzereyim" buyurmuştur. Buna iman ederiz.
··
573 görüntüleme
Bu yorum görüntülenemiyor
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.