Kırmızı Pazartesi kitabını okumuştum ve çok beğenmiştim. O yüzden bu kitabına da merak ederek başlamıştım. Sonunda çok beğendim ya da beğenmedim diyemiyorum.
Yedi kuşak boyunca Buendia ailesi anlatılıyor kitapta. Başta ailedeki her çocuğa aynı isimleri vermelerinden dolayı okuması çok zordu diyebilirim. Ilk yüz sayfa neredeyse kitaptaki isimleri kafamda şematik olarak kodlamakla geçti. Kitabın ilk sayfasında ailenin soyağacının olması da çok yardımcı oldu. Isimlere alıştıktan sonra okunması kolay.
Buendia ailesinin birbirine uzaktan akraba olan José Arcadio Buendia ile Úrsula Iguarán evleniyor ve 3 tane çocukları oluyor. Başta herkes bu evliliğe karşıdır çünkü akraba evliliğinden doğan çocukların uzun kuyruklu birer yaratık olacağına inanılmaktadır. Aslında kitaptaki bu inanış akraba evliliklerine güzel bir eleştiri. Tabi denildiği gibi çocuklar kuyruklu doğmuyor. Kitap bu üç çocuğun başına gelenlerden başlayıp bu ailenin hayatta kalan yedinci kuşaktaki son üyesine kadar devam ediyor. Ailenin bu son üyesinin de acı bir şekilde ölümü kendi öz teyzesiyle evlenmesinden kaynaklanıyor. Doğan çocukları başta denildiği gibi kuyruklu doğuyor. Ailenin her bir üyesi neredeyse torunuyla, teyzesiyle, halasıyla ya da ninesiyle ensest ilişki yaşıyor. Ya da kendi torunu yaşındaki daha ergenliğe girmemiş bir kız çocuğuyla evlenebilecek kadar zihniyeti pis olan karakterler de var. Kitabın bu yönünü sevmedim ama bu olaylar günümüzde bile yaşandığı için yazarın bu konuyu eleştirmiş olmasına da bir şey diyemiyorum.
Büyülü gerçeklikle harmanlanmış Macondo şehrinin yabancılar tarafından keşfedilmesi ve sömürülmeye başlanması, Macondo şehri sakinlerinin yaşantılarını kapitalizme nasıl adapte ettiklerini yazar gerçekten çok güzel bir üslupla anlatmış. Yabancıların muz fabrikası kurmak için şehirdeki her şeyi değiştirmeleriyle birlikte insanların da yaşam tarzları değişiyor. Tabi ki bu değişime en kolay adapte olanlar yeni nesillerken Ursula gibi eski topraklar bu değişimlere dikkatlerini bile vermiyorlar. Muz fabrikasında çalışan işçilerin kötü çalışma şekillerinden şikayetçi olup haklarını elde etmeye çalışmaları fabrika sahibini ve hükümeti rahatsiz ediyor. Bir kaç saat içinde 3000 insanı katlediyorlar. Gerçek kaynaklarda bu rakam tam söylenmese de o kadar insanı gözlerini kırpmadan katletmeleri, hepsini bi vagona doldurup denize atmaları...
Kitabı okusam da olurmuş okumasam da.
Yüzyıllık YalnızlıkGabriel Garcia Marquez · Can Yayınları · 202036,5bin okunma
·
81 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.
