Ben öyle zannediyorum ki insan hayatı ve hayattan her bir duyguyu yaşamalı. Fakat düşünüp muhakeme etmemeli. Hayat öyle tabii, öyle sade bir akıştır ki... Onu yaşamak için uzun uzun düşünmeye ve muhakeme etmeye hacet yoktur. Kendi yaptığını, başkalarının yaptıklarını, kendi hissettiğini, başkalarının hissettiklerini mütemadiyen düşünen, muhakeme, mülahaza, tenkit eden bir adam, tabii hayatını yaşamaya vakit bulamaz, mesut ve bedbaht olamaz, hayatı ziyan olur, geçer.
Sayfa 64 - İthaki YayınlarıKitabı okudu
·
52 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.