İlkokul yıllarımda okumamım üzerine bir de üniversitede gelişim psikolojisi dersinde zorunlu tutularak okumuştum. Bu kez devamındaki iki kitabı okuyacağım için hatırlamak için okudum ve tekrar aynı hüznü yaşadım. Kitapçıda gördüğümde dahi yüreğimde bir sızı hissettim Zeze’nin hikayesini tam anlamıyla hatırlamıyor olsam da…
Bir çocuğun gözünden hayatın sade bir şekilde resmedilişine benziyor; sevgi, şefkat ve bunlara duyulan açlık, yoksulluk, aile ve ailenin çocuk için ne ifade ettiği, çocukluk ve çocukluğun tertemiz düşünce ve düşleri, hayalleri, umutları vb her şeyden var içinde. Bir solukta okunabilmesi de en güzel yönü.
