Güray Süngü'nün okuduğum ilk hikaye kitabıydı ve eminim son olmayacak. Okurken şaşırdığım, kendimi bulduğum, empati yaptığım o kadar çok cümle vardı ki... Üzerine düşündükçe, altını çizdiğim yerleri okudukça daha da çok beğendim. Bu kitap malesef herkese okumasını tavsiye ettiğim kitaplardan değil, çünkü herkesin kaldıramayacağı birtakım şeylerle yüzleştiriyor insanı. Hikayelerde genellikle melankolik bir hava ve ölüm teması hakim. Ölümün bir kurtuluş olduğuna ikna olmuş karakterlerle dolu çoğu hikaye. Belki biraz sorgulatır. Belki değil baya sorgulatır hayatı insana. Öyle ki kitabın içine girdikçe benim iç sesim bile yazarınkiler gibi cümleler kurmaya başladı. Sanki Güray Süngü benim içimdekileri şekillendirip süsleyip hikaye yazmış gibi. Ben melankoliyi, sorgulamayı severim diyen yahut iç sesini susturamayan varsa buyursun vakit kaybetmeden okusun. Okusun ve yorumlasın, kaçınılmaz sondan olabildiğince kaçanlar olarak burada bekliyoruz... (Kitap tahlili yaparken yanıma gelip kitaplara olan ilgisinden bahsederek kitabın ismini alan küçük kız, umarım okumak için büyümeyi beklersin ve sana güzel şeyler katar. :)

Deli GömleğiGüray Süngü · Ketebe Yayınları · 2021960 okunma

·

90 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Nur