Homeros, Odysseus'un dostlarının nilüfer-yiyenlerin adasına ayak basışını anlatır. Nilüfer-yiyenlerin davetsiz misafirler
için planladığı şey ölüm değildir. Bunun yerine, nilüfer-yiyenler davetsiz misafirlerine bir tabak nilüfer çiçeği verirler. Her kim
bal gibi tatlı bu bitkiyi yediyse içindeki geri dönme arzusu uçup gider: O, sonsuza kadar nilüferle beslenerek ve tüm sıla hasretinin zihninde solmasına izin vererek nilüfer-yiyenlerle birlikte yaşamayı tercih eder.
Her eve dönen, acı ya da tatlı olsun sihirli yabancılık meyvesinin tadına, belli bir dereceye kadar bakmıştır.