Zeytin yaprakları rüzgarla koşuyordu
Hava henüz uykusundan uyanmamıştı
Ve benim ayaklarımı balta ile kırmışlardı
Güneş keyfinde değildi bu insanlıkla
Ne beklesek ne çıkar ha!
Başımın yaslandığı ağacın kökleri çıktı topraktan
Yeni fidanlar ektik bugün
Dün ise sadece saatinde
Böylesine bilmezdim doğayı
Artık boynum bükük
Kamber gibiyim aklımın almadıklarıyla
Susmalı ve yeniden konuşmamalı
Sustukça anlaşamadık
Konuştukça uzak kaldı.
Ali Karasürmeli
20 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.