Burada, gerçek iyiyle ne demek istediğimi ve ayrıca yüce iyinin ne olduğunu kısaca belirteceğim. Bunu gerektiğince anlamak için, iyiyle kötünün göreli terimler olduğu, farklı açılardan yaklaşarak aynı şeye iyi ve kötü ya da kusursuz ve kusurlu denilebileceği kavranmalıdır. Varolan bütün şeylerin aynı ebedi düzene ve doğanın değişmez yararlarına uygun olarak böyle davrandıklarını, özellikle bilincinde olduğumuz, hiçbir şeye kendi başına kusursuz ya da kusurlu diyemeyeceğimizi bilmeliyiz. İnsan (zayıflığı) bu düzeni seve seve idrak etmez. Fakat insan, kendininkinden çok daha güçlü bir insan doğası olasılığını idrak eder. O böyle bir doğayı elde etme yolunda hiçbir şey görmedikçe böylesi yetkinliğe götürecek her türlü araca iyi der. Yüce iyi,eğer olanaklıysa, öteki insanlarla birlikte böylesi bir doğadan zevk almaktır.
Sayfa 106Kitabı okudu
·
680 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.