Anton Çehov, Altıncı Koğuş eserinde hasta Ivan Dimitriç ile doktor Andrey Yefimiç arasında geçen felsefi çatışmaya odaklanır. İvan Dmitriç maruz kaldıkları adaletsizliğe, içinde yaşamaya zorlandıkları berbat koşullara karşı çıkarken, Andrey Yefimıç bunları görmezden gelmekte ısrar eder ve durumu değiştirmek için kılını bile kıpırdatmaz. Doktor sonunda içine düştüğü “felsefi” yanılgının farkına vardığında ise artık iş işten geçmiştir. Sadece aşka odaklanan kitaplardan sonra varoluşsal problemleri, adaletsizliği, insanın içindeki yangınları anlatan kitapları özlemiştik. Bu eserde de toplumun dayatmaları yüzünden suçun olmadığı halde bile toplumun davranışlarından ötürü suçluymuşsun algısına kapılıyorsun. Kendine özgü hareketler yapamazsın yoksa toplum bunu deliliğe yorar ve sana deli damgası yapıştırması uzun sürmez. Eserde de toplum her şeyi o kadar kabullenmiş ki başkaldıran insanları, felsefe konuşan, varoluşsal problemlerden bahseden insanları deli ilan eder. Her şeye boyun eğen koyun sürülerinide akıllı ilan eder. Ama bilmiyorlarki delilikte kendine özel bir durum olduğunu. Kime ve neye göre deli olduğunu kabul ediyorlar. Doktor Andrey Yefimiç koca kasabada kendini çok yalnız hisseder çünkü kendisiyle aynı konuları konuşacak felsefe yapacak tek bir insan yoktur. Kendini yakın hissettiği tek kişi Ivan Dimitriçdir ama o da toplum tarafından deli damgası vurulduğu için onunla felsefi konuşmalarından sonra doktorumuz da toplum tarafından deli ilan ediliyor. En sonunda da Ivan Dimitriç ile birlikte kaldığı akıl hastanesinde ölüyor. Eserde derin bir toplum çözümlemesi yapılıyor. Harekete geçmek yerine sorunları izlemek ve yorumlamak ile yetinen Rus aydının halktan kopuşunu realist düşünceler ile ele alıyor. Özetle Altıncı Koğuş,insana felsefe yapmayı iten bir kitap olma özelliğini taşır. İnsanı düşünmeye itmektedir. İnsanın özgürce düşüncesini paylaştığı herhangi bir ortamda mutlu olabileceği,düşünmenin can yakmadığı,hayata farklı pencerelerden bakmanın zarar vermeyeceği bir düşünce atmosferidir. Yani kitaptaki Ivan Dimitriç gibi olacaksın düşüneceksin, boyun eğmeyeceksin, özgürce düşünceni paylaşacaksın toplumdan deli damgası yesen dahi felsefe yapacaksın. Kitaptan en beğendiğim alıntı: Çevrende ne olursa olsun, huzuru kendi içinde bulabilirsin. Hayatı anlamak için özgür, derin düşünmek ve dünyanın saçma telaşını kabul etmek insanlığa bahşedilmiş en büyük lütuflardır. Üç kat parmaklık arasında yaşasan da bunlara sahip olabilirsin..

Altıncı KoğuşAnton Çehov · Karbon Kitaplar · 201970,5bin okunma

·

41 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Halime Ekinci