Yaşadığı çağda kimsenin kendisini anlamasını beklemediğini, onu duyacak kulakların olmadığını söyleyen Nietzsche, bunun sebebi olarak da yaşadığı çağa ait olmamasını gösteriyor ve kitapta da şu sözlerle düşüncelerini destekliyor:
"Beni anlamıyorlar, ben bu kulaklara uyan ağız değilim."