Sanatçı, çağının tanığıdır; çağını yansıtmasından ileri geliyor. Zweig, karısından ve yaşamdan ayrılırken , öğrenme üzerine duruyor. "Ben eskisi gibi değilim artık; insanlardan kaçan, kabuğuna çekilmiş biri oldum. Çalışmaktan bir sevinç duyabiliyorum sadece." İntihara kararlı. devam ediyor: "Çocuklarına da mutluluklar dilerim. Arada sırada onlara karşı hoşnutsuz davranmışsam, bu öğrenme için pek ateşli görünmemelerindendi. Oysa , örenmek, bizlerin gençliğinin bütün güzelliği ve anlamıydı."
Sayfa 61 - Tekin YayıneviKitabı okudu
·
24 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.