Bir zamandan sonra kafamda biriken şeylerin önü alınamaz hale geldi. Gün geçtikçe arttı. Gün gectikçe ruhumu avuçlarında daha sıkı sarmalamaya başladı. Bir süre
sonra bundan kurtulmanın olanaksız olduğuna inanmaya başladım. Bunu hissetmek büsbütün gücümü tüketiyordu. Çaresizlik içinde boyun eğdim. Yaşam artık beni önüne katmış sürüklerken yapabileceğim fazla bir şey yoktu.
Sayfa 23
·
19 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.