İçler Dışlar Çarpımı
Dışarıdan sıra sıra tramvaylar geçiyordu, paltolar geçiyordu, kediler geçiyordu, yıllar geçiyordu, hayatlar geçiyordu. Hiçbiri geri gelmiyordu.
Ve çok yukarılardan, her şeyin üstünden, varlığın ve yokluğun ötesinden, herkese ve hiç kimseye ait belli belirsiz bir düşünce geçti.
“Hikâyeler hep böyle kötü mü bitmeli?”
Düşüncenin sahibi sayfayı çevirdi.
Sayfada geri gelmedi.
·
53 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.