Afrika... Galiba Afrika hiç olmadı. Bazen rüyalarımda uçsuz bucaksız bir çölün ortasında kalmış, toprak damlı evler görüyorum. Bunun, beynimin kıvrımları arasına saklanmış Afrika görüntüleri olduğuna inanacağım; ama garip şey, rüyalarımda herkes beyaz, hatta sarışın.
Derken gökten bir yıldırım düşüyor ve kalabalık arasında iki kişiyi öldürüp bir çocuğu da yakarak kömür ediyor. O çocuk benim. Kömür rengi bir çocuk oluyorum.
Aslında öyle uzun zamandır beyazlar arasında yaşıyorum ki, sanki benim rengim bile çocukluğuma göre biraz açıldı.