Ne arıyordum bilmiyorum. Geçmişimi mi ? Geleceğimi mi? Tanrıyı mı? Bir kadın mı? Hikaye mi? Yaşayabileceğim bir ülke mi? Ölebileceğim bir kuytu mu? Hepsini mi? Hiçbirini mi? Aslında bütün o sokaklar ,koylar,yollar aynı yere çıkıyormuş: Kendine , sana . Varacağın nokta gene kendin oluyorsun Kendi huzursuzluğunu, özündeki yalnızlığını. Ama sonunda öğrendim! Özgür olmanın tek yolu , vicdanının rahat olmasıymış . Ancak vicdanı rahat bir insan özgür olabilirmiş. Dört duvar arasında hapsedilmiş bile olsa...
Sayfa 130Kitabı okudu
·
18 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.