Geceler en korkunç olanlardı. Bazen kalkar pencerenin yanına gider ve neredeyse kendimi öldürecek sınıra gelirdim. Ama sonra sabahleyin yine berrak bir zihnim olurdu. Öğleye doğru gittikçe umutsuzlaşan ruh halime kapanarak yine bunalımlı olurdum.
·
27 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.