Mehmet Cemal, hayatıyla ilgili bu gerçeği
ilk kez 27 yaşındayken böyle öğrenince,
babasının kız kardeşine, yani halasına,
“Sevgili akrabalarım” diye başlayan
31 Temmuz 1954 tarihli Fransızca bir mektup yazar.
"Sevgili akrabalarım; Ben Jesus Beneyto’nun oğluyum.
Annem bana onun hayatını anlattı,
babamın mektuplarını
ve fotoğraflarını gösterdi
ve kim olduğumu yeni öğrendim.
27 yaşındayım ve hukuk eğitimi gördüm.
Sizlere babamı hatırlatacağım için
beni görmekten rahatsız olup olmayacağınızı kaygıyla merak ediyorum.
Bu, benim için büyük bir mutluluk
ve itiraf etmeliyim, büyük bir teselli olacak. Kararı size bırakıyor
Ve sabırsızlıkla cevabınızı bekliyorum.
Annem benim için yapabileceği her şeyi yaptı, fakat buna rağmen
hep babama ihtiyaç duydum,
çünkü bir oğul babasına aittir.
Onu kaybetmenin verdiği büyük acıyı
yaşadığımda daha çok küçüktüm
ve hafızamda bana onu hatırlatacak
hiçbir şey yok. Çok heyecanlıyım,
çünkü babamla ilgili her şey
benim için o kadar büyük önem taşıyor ki."
Mehmet Cemal’in 1954’te 27 yaşındayken
babasının Valencia’da yaşayan ailesine
yazdığı mektup iadeli taahhütlüdür.
Ama geri gelmez, yanıtsız kalır.
Mehmet Abimin İspanyol ailesi
İstanbul’la ilişkiyi kesmiştir.
Belki de, Valencia’daki narenciye bahçelerine
dönük muhtemel bir miras talebinden
çekindikleri için mektubu cevapsız bırakırlar.