İlk önce insanları dinledim. Tek tek. Hepsi bir şeylerden bahsetti. Kimi "bana güven" dedi. Kimi ne kadar çok sevdiğini anlattı bana. Kimi insanları kötüledi, kendini övdü. Kimi dünyayı suçladı.
Onları dinledim çünkü ağzından çıkan sözlerin onların özü olduğunu zannettim.
Ama meğer hiç öyle değilmiş biliyor musun?
İnsan, ya olmak istediği kişiyi anlatırmış sana, ya da sevdiğini sanacağı kişi olup, öyle gelirmiş karşına. Şimdi insanları nasıl değerlendiriyorsun diyecek olursan bana...
Dinlemiyorum.
Çünkü insanlar sana dedikleri gibi değil sana yaşattıkları gibi biri oluyorlar.