Gönderi

İtalyan Yayıncıya Mektup - 18 Ekim 1862
İnsan türünün tüm dünyayı kaplayan o geniş yaraları dünya haritasında ki mavi ya da kırmızı çizgilerde durmuyor. Erkeğin cahil ve umutsuz olduğu, kadının ekmek için bedenini sattığı, çocuğun kendini eğitecek bir kitabın, kendini ısıtacak bir ailenin yokluğunda acı çektiği her yerde "Sefiller" kitabı kapıyı çalıp şöyle diyor: Sizin için geldim, sayfalarımı çevirin. ... Bir kefedeki yoksulluğun, diğer kefedeki asalaklıkla dengelendiği o iğrenç terazi bizim gibi sizin önünüzde de sallanmıyor mu? ... Gerçekleri söyleyen aynalardan nefret edilse de, bu onların bir işe yaramadıkları anlamına gelmez.
Sayfa 5
·
55 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.