"Ben o şeye sahibim" cümlesi o nesneye sahip olmak açısından "ben"in (öznenin) açıklanmasına yarar. Bu durumda "ben" sözcüğü özne olmaktan çıkar ve "ben", "sahip olduğum o şey" ile özdeşleşir. "Ben, benim" sözünün anlamı da, "Ben o şeye sahip olduğum için benim" özelliğini kazanır. Burada "o şey" kendi gücüm ile denetimim altına aldığım insanların ve nesnelerin tümünü göstermektedir.
Sayfa 105Kitabı okudu
·
13 görüntüleme
Maddesel tarafını bir kenara koyduğumuzda sevdiğimiz birisine "ben sana sahibim" demek "ben sana sahip olduğum için benim" , "sen varsın diye kendim olabiliyorum" demenin ne güzel şeklidir, değil mi? Bazen "sahip olmak" ilkesi bile özünde insana "olmak"ı bahşetmiyormu?
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.