"Herkes Kadar",Behçet Çelik'in on yedi öyküden oluşan kitabı. Kitaptaki öyküler; genel olarak tutunamayan, kendini ifade etmekte zorlanan, uyumsuz ya da aykırı, kimi zaman bilinçli bir seçimle toplumdan kendini yalıtmış bireylerin dünyasını gözler önüne seriyor. Behçet Çelik'in öykülerindeki meseleler öyle büyük meseleler değil, öykü kahramanları da marjinal ya da aşırı uçlarda gezinen tipler değil. Kahramanlar özelinde, hayatın içinden, olası yaşantılardaki detayları gözlemliyoruz öykülerin genelinde. Kahramanların kendileriyle ve ilişkide oldukları insanlarla meseleleri, açmazları, geçmişe duydukları özlem, geçmişle ve içinde bulundukları durumla hesaplaşmaları ince ince, ustalıklı dil ve anlatımla sunuluyor biz okurlara.Zarif bir dili var Behçet Çelik'in.Ve bu zarafet tüm öykülerde hissediliyor.Adını kitaptaki bir öyküden alan "Herkes Kadar", hayatın olağanlığı ve olağandışılığı içinde, insana ve hayata dair pek çok hikâye anlatıyor bizlere, " Basit olan karmaşıktır." sözünü doğrularcasına.
"Olmayacak Şey, Ağbim aradı akşamüstü. 'Akşam size geleceğiz,' dedi, evde miyiz, değil miyiz, sormadan. Niye geleceğini kestirdiğim için sesimi çıkartmadım. Sesi donuktu; hal hatır sorma faslını kısa tutmuş, sesindeki sert ton canımı sıkmıştı. Masamda biriken işleri temizleyecektim o gün, elimi süremedim, çakıldım kaldım öylece. Nicedir, sağda solda, 'Kimse ne üzer ne sevindirir beni,' diyor, insan sözünün hep yalan olduğundan dem vuruyordum. Birden, anladım ki her şeye rağmen birisi kalıyormuş, sözleri derinlerden ses getiren."(s.13 )
Ağbim
