Ben bugün başka bir diyarın kapılarından içeriyi gözledim kendimi tutamayıp. Hep içime attığım sırlara süzüldüm yavaşça. Zihnim bir ateşin içinde kavrulurken, serinliğiyle canımı hafifleten sendin. Ah, kendini nasıl bir azaba mecbur bırakıyorsun bu emanet derdine? Hastalığıma ilaç olmak için çırpınışın benliğime ilmek ilmek işlendi dün gece. Tutamadım kendimi Alvina. Senin tenin benim mecburiyetim oldu dün gece. Ellerin saçlarımda dolaşırken seni öpmek, en çaresiz dertlere derman gibiydi. Bir şans tanıdım kendime. Eğer saçlarımı okşuyorsa, bir umut vardır dedim.
Müptela YayınlarıKitabı okudu
·
12 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.