Sizce ölüm kurtuluş mudur? İnsanlığını yitirmiş gibi hisseden birazcık bile sevgi hissetmeyen birinin kendini öldürmesi herşeyden vazgeçmek ve kendine kötülük yapmak mı yoksa kendini kurtarmak mı? Fikrimce bir insan hayatının belirli zamanı çabalar ancak sonucunu alamayınca pes edebilir ve bu onun suçu değildir bence. İnsanı yaşadığı yer biçimlendirir, bazen o yer gibi kaba, kibirli, saygısız olabilir ancak o yerin pisliğini anlayadabilir, insanların öyle olduğunu görünce umudunu yitiremez mi? Cok mu alakasız konuştum? O zaman şöyle demek istiyorum sizce çabalasa da yapamayan biri, sevilmeyen biri, yeni bir sayfa açamayan, yorgun, intihar düşünceleri ile dolu, insanlığını yitirmiş, yalnız bir insan kendini öldürse bu onun ayıbı mı? Böyle insanlara psikolog tavsiyesi verilmesi olayından bahsetmeyeceğim.