Márquez, eserde bir ‘sorgu yargıcı’ kalemiyle, defteriyle ve en önemlisi de ruhuyla karşımıza çıkıyor. Bunun asıl nedeni ise; kitabın başkahramanı olan Santiago Nasar’ın, kendisinin gerçek hayatta yakın arkadaşı olmasından ve cinayetin işlenme nedenini bilmek istemesinden kaynaklıdır. Eserde cinayet, Angelia Vicario’nun, Bayardo San Roman ile evlenmesi, ancak Vicario’nun bakire olmayışıyla beraber onu baba evine göndermesiyle birlikte başlar. Sahneye ikiz kardeşlerin dâhil olması ise, Vicario’nun tek bir sözüyle yaşanır: Namusunu kirleten, Santiago Nasar’dır! Kasaplık mesleğini yapan ikiz kardeşler ise cinayeti, sözün doğruluğunu araştırmadan gerçekleştirir. Burada namusu koruma düşüncesi, toplumsal bir baskıyla karşımıza çıkar. Eserdeki toplumsal baskı, cinayetin yaşanacağını bilen bir toplumun, ‘kabul edilmiş cinayet’ ve dolayısıyla ‘normal cinayet’ şeklinde görmeleriyle birlikte başlar. İkiz kardeşlerin cinayete neden olacaklarına inanmayanlar da vardır. Çünkü kasaplık yapmalarına rağmen kendilerine, “bu mesleği yapan insanların ruhlarının adam öldürmeye yatkınlığı,” sorusu sorulduğunda, “biz bir hayvan kestiğimizde, gözlerinin içine bakmaya cesaret edemeyiz,” diye cevap vermişlerdir. Oysa Nasar’ı öldürürken yüreğini/kalbini çıkarana kadar onu… İkiz kardeşler, günün ilk ışıklarıyla süt, gün boyunca yiyecek ve akşam altıdan sonra meyhaneye dönüşen dükkânda, süt içerken bu cinayeti işleyeceklerini söylerler. Márquez eserlerinde imgelerin kullanım başarısına değinmekte fayda var. Örneğin bu dükkânda ‘süt’ içerken cinayet konusu, kendilerini ‘masumiyet’ kavramıyla savunduklarını gösterir. Aynı şekilde sorgu yargıcı, defterinin 382. ve 416. sayfasına, eczaneden aldığı kırmızı kalemle not düşer. Bu not, deftere-davaya şifa niyetinde değildir. Oysa, sorgu yargıcı not düşerken, “kader bizleri görünmez kılar" ve “bana bir önyargı verin, dünyayı yerinden oynatayım” yazmıştır. Ayrıca kan rengindeki aynı mürekkep kalemle, içinden ok geçen bir kalp resmi çizerek bizlere ve belki de aklımıza mükemmel vuruşlar yapar. Burada ise Márquez, karamsar yorumlarla, Nasar’ı suç işlerken görmüş tek bir kişiyi bulmaya çalışır. Ama bulamaz! Âşık insan şekli çeşitlilik arz eder. Oysa, aşkın kalp ve sevgi şekli tektir. Samimiyet, güven, saygı, sevgi, sadakat gibi kavramlarla bütünleşen aşkın ruhu karmaşıktır. Eserde Vicario’nun, Roman ile evlenmeyi ilk anda âşık olmadığı için istemediği görülür. Ancak bakire olmaması ve adamın kendisini bırakmasıyla beraber bağlılığının da arttığı görülür. Bu ise aşk ile yorumlanamaz!.. Çünkü aşkın/âşığın gerçeklik hali, birisini severken o kişiye, ‘görüşmek istemiyorum git, denilemediği,' âşıkken ise ‘aramaktan/yazmaktan vazgeçilemediği’, sevgileri karşılıklıyken de, ‘birbirlerini sevmiyormuş gibi yapılamadığı’ gerçekliğiyle vardır. Ama işte diyoruz ya, aşkın ruhu karmaşıktır!

Kırmızı PazartesiGabriel Garcia Marquez · Can Yayınları · 202178,3bin okunma

·

1 artı 1'leme

·

52 görüntüleme

Emre Gündaş

@Emre_Gundas ·

3ay

Kaleminize sağlık🌟

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Canan F.