Ve biz yolcuyduk, insandık ,kusurluyduk,ağlardık,gülerdik,severdik,nefret ederdidik.Ama tüm bunların yanında en çok ta ümit ederdik çünkü işimiz duydu ya ümit etmek(papatya hanım:) ne olursa olsun direnmek ve sevmek yaşmak için mutlu olmak için bir sedep bulmak.Mutlu olmanın beli kuralrı vardı mucizelere inanmak , ümit
·
61 görüntüleme
Bı yerde okumuştum tanımadın insanlara daha rahat derdini anlatırsıon biyodu
Hani şu kötü biten arkadaş lık bu yıl bundan nerdeyse 5ay önce var olan bir arkadslıgım bir dosluğa dönüştü 2bucuk ayın sonunda kendimdeki deyişmi gördüm ama kendime kualk tıkadım kendime çevreme ...
Sonra biti bu arkadaslık ilk 1-2 hafta ya yine başlarsa bu arkadaslık dedim ve korktum öyle böyle deyil korkudan titriycek kadar çünkü yeni yeni idrak ediyodum o 4 aylık süreci ve olanları .
Kendimden her gün uzaklasımı bir şeyleri isteme rağmen istediyni söyleme düşncesin bile beni korkutgunu .
Ne yapcaktıki karsmdak kisi dövcekmiydi hayır iskencemi edicekti hayır ama öyle bir tirip atıcaktı öyle bir değersiz lestircektiki benim gözümde bile ben deyersizlesicektim,galeri harketleri benim enerjimi her gün sömürdü her gün ondan daha çok soğudum ama hiç gitedim 2haftalık şürecin sonuda ondan nefret etim ama sonra fark etimki onun hiç bir şuçu yoktu onun sevme yada her neyse o böyleydi onu görmeme rağmen uyarımama rağmen gitmiyen bendim ben .
Şu yazdıklarıma bakıyorumda sanki toksit iliskimin olduğu bir sevgilim varmısta onu anlatıyorum oysa kendine zara vermen icin toksit bı ilişki yeterdi karsındakinin kim olduğu deyil ilişkinizin neye dayndı diyi .siz kendinize kulak tıkadıgnız başkasını kendinizin önceligi yaptığnız şürce hep zarar görceksiniz
Şimdi ne mi oldu afetim içimde o arkadaşıma karsı ne kin ne öfke hiç bir şey kalmadı hata sırf bir insan olduğu için saygım geri geldi tüm hem cinslerinme beslediyim o aynı kaderleri azda paylaşmanın sğladığı sevgi geri geldi bu gün buraya yazdım çünkü
Bu gün kendimi kendime karsı da afetim ama beni uyaran ve önümde benim için siper olan bazı arkadaşlar ım vardı hepsine sırtmı dönmüstüm beni uyarmışlardı işte onlara karsı kendimi hala afetmedim ve afedemiycem ama içime dır nedzede olsa şu döküldü çünkü biliyodum ben aslında sevmey seviyodum güvenmeyi sevyodum ve maalesef dağlanmaya dağlıydım...
Yazım hatları için özür:/
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.