Yolda beni sessizce uzun uzun süzdü. Ardından gözleri kapandı, sonra da uzun zamandır görülmeyen ya da görmeyi hiç beklemeyip de "gözlerine inanamadığını" belirtmek istenen birinin yanında bulunuyormuşçasına çok çabuk açıldı. Belli bir iç mücadelesi geçiriyormuş gibiydi ama, birden kendini koyverdi, gözlerini tümüyle kapadı, dudaklarını sundu... Şimdi, onun üzerindeki iktidarımdan, onu düşünmeye itme ve belki de istemediğim kadar istediğimi yapabilme gücümden söz ediyordu. Bu yolla ona karşı bir girişimde bulunmamam için yalvardı. Beni tanımadan önce bile, benden gizleyecek bir gizi asla olmamış gibi geliyordu.
Sayfa 66Kitabı okudu
88 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.