Olivie Blake'in Atlas Altılısı kitabından sonra ayrı bir hikaye olan Seninle Eterde Yalnız'ı merak etmiştim. Maalesef bana hitap etmedi. Kitap konusu itibariyle oldukça düşünsel ve yorucu. Kimi yerlerde karışık ve ne olduğunu, kimin konuştuğunu anlayamayacağım bir ritme sahipti. Gerçek anlamda yorulduğumu hissettim. Karakterleri de sevdiğimi söyleyemeyeceğim. Ne Regan ne de Aldo. Aldo'ya karşı özellikle bir negatif duygu beslemiyorum ama hayatımda olmasa da olur dediğim bir karakterdi. Hikayenin içine giremedim. Dediğim gibi çok karmaşık ve yorucu bir anlatımı vardı. Regan müzede çalışan bir kadın. Herkesi sıkıcı ve normal olarak etiketlemiş. Kendi de öylesine yaşıyor gibi. Aldo ise matematikte doktora yapıyor. İnsan ilişkileri yok denecek kadar az. Bu ikili bir şekilde müzede karşılaşıyorlar ve birbirlerinin ilgisini çekiyorlar. Ben buna aşk diyemem. Yani en azından benim gözümde ilgi ve meraktan öte bir şey değildi. Kitabın sonlarına doğru Regan'ın Aldo'yu takıntı haline getirdiğini düşünüyorum. Aldo'nun ise Regan ile olmaktan hoşlandığını söylemek daha doğru olur gibi. Tekrar dönüp de bakacağım bir hikaye değil, maalesef. Ben tavsiye etmiyorum ama içsel sohbetlere ilgi duyan ve felsefe üzerine yoğun konuşmaları tercih edenler varsa değerlendirebilir.

Seninle Eterde YalnızOlivie Blake · Martı Yayınları · 202358 okunma

·

205 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Seda