Alkame b. Vakkas (r. anh) anlatıyor:"Issız ve boş gezen bir adam vardı. İdarecilerin yanına giriyor, onları güldürüyordu. Dedem bu kişiye: "Yazık sana! Neden bu adamların yanına girip onları güldürüyorsun? Ben, Allah Resûlü'nün sahâbîlerinden Bilâl b. Hâris el Müzenî'den duymuştum; o Resûlullah'ın şöyle buyurduğunu naklediyordu: "Kul, Allah'ın hoşnut olduğu bir söz söyleyiverir. Gerçekte o sözün Allah katında ulaştığı mertebeyi bilemez. Hâlbuki Allah o kelime sayesinde o kulundan, büyük buluşma günü olan kıyamette hoşnut olur. Yine kişi, bazen Allah'ın gazabını celbeden bir kelimeyi, önemsemeden söyleyiverir. Bu sözünün Allah nezdinde ne anlama geldiğini bilemez. Oysaki, Allah Teâlâ o sözü sebebiyle ona, büyük buluşma günü olan kıyamet gününde azap verir."
Sayfa 438Kitabı okudu
8 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.