Gönderi

Pencereden gördüğümüz gece, dışarıdaki katı gerçekliğin çizgilerini muğlaklaştırır.Karanlikta hiçbir şey birbirinden kesin sınırlarla ayrılmaz.Siyah ve beyaz ortadan kalkar.Kesin yargılara varamaz insan.Gün ışığında insan tüm ve cevapları bildiğini zanneder.Oysa gökyüzü karardığında, önyargılar yumuşar, suçlamalar çekilir ve duygular ortaya çıkar.Alacakaranlikta tüm kesinlikler belirsizlikle yer değiştirir.Gece pek çok olasılığı içinde taşır.Bir insani değerlendirmek tüm sınırlarinizi zorlamanizi ve bakış acinizin geniş olmasıni gerektirir.Disaridan bakarken bir insanın ufkunun nereye kadar uzandığıni ölçebilmenize imkan yoktur.Anlama ve tanima becerisi, kişisel deneyimle kazanılır.Farkli görme biçimleri,sezgiler ve farkındalık,deneyimi zenginleştiren faktörlerdir.Deneyim bize,dışımızdaki dünyanın,düşünce,tutum,duygu ve ihtiyaçlarınızın yansimasindan başka bir şey olmadığını öğretir.Bir başkasının neden belirli şekilde davrandığını tam olarak kavrayamasak da onun kişiliği ve kendine ait bir anlam dünyası olduğunu biliriz.
·
13 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.