Gönderi

Çok saftım bir zamanlar İnandım kandırıldım. Vatanıma, karıma, vazifeme, Amirlerime dostlarıma Köpek gibi sadıktım. Belki bundan ötürü Köpek yerine sayıldım Yetmişime bir yaş kala Teşhisimi koydular Tam uyanacaktım Bütün saçma şarkıyı Bir baştan sona çizip Kendi şarkıma başlayacaktım Müsaade etmediler Bana deli dediler Ben şimdi geceleri Bütün şehir uyurken Gözümü hiç kırpmıyorum. Mırıl mırıl, mırıl mırıl koza ören bir ipek böceği gibi yeni bir plak dolduruyorum, ama bu seferki sahibinin sesi değil vicadinin öz sesi.
··
160 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.