Doğumsuz, ölümsüz, artmaz, eksilmez bir güzellik" diyor Eflâtun aşk için. "Artmaz" kısmında külliyen yanılıyor üstat. Bir çoğalmadan ibarettir çünkü aşk, bir coşmadan, kabarmadan, büyümeden ibarettir. Devamlı artmayan bir duygunun aşk olması ne mümkün?