Ne zaman sofraya otursak "Askerlerimizin yiyecek ekmeği yok," diyor, sofradan doymadan kalkıyor. Ayağıma çarığımı her giydiğimde "Ah, askerlerimizin çarığı bile yok doğru düzgün," diyor.
Bir gün annem yine böyle anlatırken "Sen de mi savaşa gittin ki?" diye sordum. "Gittin mi de böyle gitmiş gibi anlatıyorsun?"
Annem "Onlar cephede savaşıyorlar, biz burada. Bütün memleket savaşta. Senin çıplak ayağın da savaş, aç karnın da savaş." diye cevap verdi.
Sayfa 11Kitabı okudu
·
11 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.