Kanımca, insanların aileye ve çocuklara bunca değer atfetmeleri genellikle yalnız bir yaşam sürdürmelerinden. Dostsuz, aşksız, sevgisiz yaşamlar. Tek başınalıklar. Bir kimseleri olsun diye çocukları olur. Bu çok kötü, çocuk için de. Boşluk dolduracak iğreti bir şey oluyor çocuk. Zaten çocuk da büyür büyümez, evi terk eder.
Çocuk yalnızlığa karşı hiçbir güvence oluşturmaz.
Sayfa 60Kitabı okudu
·
160 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.