Çocuklar duygularına engel olamazlar. Bir çocuk kızgın, üzgün, kıskanç ya da korkmuşken, pek çok anne ve baba iyi niyetli olarak bu duyguları azaltmaya ya da yok saymaya çalışırlar. Fakat bu geri teper çünkü çocuk anlaşılmadığını hisseder. Çocuk üzgünken ya da şikâyet ediyorken, onun duygularını kabul edecek bir ebeveyne ihtiyaç duyar. Duyguları kabul edebilmek bir beceridir ve bu beceriyi edinmek zaman alır. Pek çoğumuzda bu beceri gelişmez çünkü çocuğumuzun mutlu olmasını isteriz; üzgün, kızgın ya da korku dolu olmasını istemeyiz
Sayfa 60Kitabı okuyor
·
194 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.