ilk bahar, coğrafyama doğmuştu sabah güneşiyle birlikte.
Kıştan arda kalan soğuk ve sert zemin, ayaklarımı değil bileklerimi üşütüyordu.
kalem dahi tutamıyordu ellerim ve kalemi yüreğime verdim kapattım gözlerimi...
hayatımı yazsam roman olur dersiniz ya. bir gün mutlaka yazın ben denedim oluyor.
