Birleşmiş Milletler, kendi evlerimizde yaşasak bile tüm mültecilerle birlikte zaman zaman bizim gibi diğer sıradan Filistinli ailelere de gıda yardımları dağıtıyordu. Ama biz yardımları hiç kullanmazdık. Çünkü o insanlar gibi olmaktan korkuyorduk. 5-6 yaşlarında çocuk iken düşündüğümüz buydu. O yaşlarda olanlara bir türlü anlam veremiyorduk ve yaşananlara tepki olarak mültecilerin yediklerinden uzaklaşıyorduk. İşgal sonrasında hayatları daha da zora giren ve bizlerin yetişmesi konusunda endişeleri giderek katlanan ailemiz için bu çocuksu endişeleri tabi ki ilk anda anlamak zordu. Bazen annem neden yemediğimizi soruyordu ve tabi ki cevap vermiyorduk. Korkularımız içimizde kalıyordu. Hatta hocalarımız bile dağıtılan sütleri zorla içirmeye çalışırlardı. Çocuk yaşta bizler ise mülteci arkadaşlarımızın sefalet içindeki yaşantılarını görüyor ve belki de onlar gibi olmaktan korkuyorduk. Bunları sadece ben değil, benim yaşıtım olan tüm Filistinli çocuklar düşünüyordu. Herkes sütünü döküyordu.
Sayfa 14 - Fayez Khalil
·
110 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.