Ah, sevgilim.”
“Canım sevgilim.”
“Sevgilim.”
“Sevgilim.”
“Sevgilim.”
“Ah, canım sevgilim.”
Guguk sesinden farksız bu sözcük ve cümlecikler, saatteki sesin çevikliğinden ve keyif verici
ritminden yoksundur; söylenişleri okunuşlarından çok daha uzundur, çünkü sözcük olarak
değil, hava solumaları olarak bir dizi ateşli, dayatıcı ve