Güzelin hemen yanında yer alan ve akla gelen "yüce", bir sanat değeri olmakla beraber sadece Allah'ın eserine atfedilen bir niteliktir. İnsanın yüce bir eser ortaya koymaya dirayeti ve mecali olmaz. Çünkü yüce; beşerin kavrayamayacağı, onu korku ve ümit arasında bırakan, hürmet duygularına yönelten, esrarlı, vakur ve azametli bir büyüklüktür. Bu nitelikleri ancak Allah'ın eserinde görebiliyoruz. Evren, sema ve yıldızlar, dağlar ve denizler, Allah yolcusu bir insan; yücenin tecelli ettiği mahaller ve varlıklardır.
Ruhun ve insanın duygusal âleminin, yüce değerini tatmaya ve yüce ile tanışmaya ihtiyacı vardır. Muhatap yüce ile karşılaşıp onu idrak edince Allah'a karşı olan aczini ve kulluğunu hisseder. Hayret ve hayranlık duyguları içinde kulluğunu tazeler. Nadir de olsa bazı kereler Allah yüce değerinden bir tecelliyi sanatkâra ilham etmiş, o da bu emre ittibâen (uyarak) bu değeri eserine nasıl olduğunu bilmeksizin yansıtmıştır. Böyle bir eserle karşılaşan muha- tap; bu eseri bir anda gerçeğiyle mukayese eder ve eserden müessire intikal ederek gerçeğin sarsıcı ve kavranamaz bü- yüklüğü karşısında kulluğunun ikrarı ile Allah'a bağlılı- ğını tazeler.
Sayfa 261 - 262Kitabı okudu
·
66 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.