"Heyecanlarımı hep gelecekteki günler için saklamıştım; babam öldüğü zaman yeteri kadar üzülememiştim, mezarının başında küçük ayrıntılara takılmıştım. Bir ağacı, kuşu filan seyrederken değil, düşünürken sevmiştim. ...
Babam öldükten iki yıl sonra bir akşam üzeri, biraz üzülür gibi olmuştum."
Sayfa 66
·
16 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.